អក្សរព្រាហ្មណ៍និយមមានលក្ខណៈពិសេសដូចតទៅៈ
ក-ផ្តើមរឿង
អ្នកនិពន្ធច្រើនលើកគុណបារមី មហិទ្ធិរិទ្ធរបស់អវតានៃព្រះវិស្ណុ ឫអ្នកនិពន្ធពណ៌ ពីទេសភាពព្រៃព្រឹក្សាជុំវិញអាស្រមឥសី រួចចូលដល់ដំណើររឿង។
ខ-តួរឿង
អត្ថន័យក្នុងដំណើររឿងច្រើនលើកពីចម្បាំងរាំងជល់តៗគ្នាមិនចេះចប់។ ទំនាស់វិបត្តិមានពីតឹងតែងទៅធូរស្រាល ពីធូរស្រាលទៅតឹងតែង រួចបង្កើត សោកនាដកម្ម…។
បញ្ហារបស់រឿងច្រើនដោះស្រាយដោយប្រើហិង្សា ឬអសន្តិវិធី។
បញ្ហាស្នេហាក្នុងអក្សរសិល្ប៍ព្រាហ្មណ៍និយមជាស្នេហាឈ្នានីស ហើយ បញ្ហាស្នេហារច្រើនជាប្រភេទនៃសង្គ្រាមទៀតផង
តួអង្គក្នុងរឿងមាន អាទិទេព អវតា មនុស្សសាមញ្ញ គ្រុឌ យក្ស ពានរ…។
ពាក្យពេចន៍ដែលប្រើប្រាស់ក្នុងអក្សរសិល្ប៍ព្រាហ្មណ៍និយមច្រើនជាពាក្យ សំស្រ្កឹត លាយឡំនឹងពាក្យខ្មែរបុរាណ និងមានពាក្យបាលីបន្តិចបន្តូច។
គ-បញ្ចប់រឿង
អ្នកនិពន្ធបញ្ចប់ដោយអោយសភាវៈល្អឈ្នះសភាវៈអាក្រក់ដូចជា យក្ស អសុរៈ ជាដើម។
ឥទ្ធិពលសាសនាព្រាហ្មណ៍ចំពោះសង្គមខ្មែរ
ព្រហ្មញ្ញសាសនាចូលមកចាក់ឫសនៅលើ
No comments:
Post a Comment